کد مطلب:129837 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136
سخن گفتن سر با حادث بن وکیده
حارث بن وكیده: در كتابهای رجال شرح حالی از وی نیامده است. نمازی گوید: «از او یاد نكرده اند، سعدان بن ابی طیران داستان قرائت سر مولایمان حسین (ع) و سخن گفتنش را از او نقل كرده است.» (مستدركات علم رجال الحدیث، ج 2، ص 286).
از حارث بن وكیده نقل شده است كه گفت: «من در میان كسانی كه سر حسین (ع) را حمل كردند بودم، چون شنیدم كه سوره ی كهف را قرائت می كند شك كردم كه آیا واقعا صدای اباعبدالله را می شنوم!
پس سر مبارك به من گفت: ای پسر وكیده! آیا نمی دانی كه ما گروه ائمه زنده ایم و در نزد خدا روزی می خوریم!
با خود گفتم: سرش را می دزدم!
پس ندا داد: ای پسر وكیده! حق انجام این كار را نداری، ریختن خون من در نزد خداوند بزرگ تر از حركت دادن سر من است، آنان را واگذار، به زودی و در آن هنگامی كه غل و زنجیر به گردن كشیده شوند خواهند دانست!». [1] .
از حارث بن وكیده نقل شده است كه گفت: «من در میان كسانی كه سر حسین (ع) را حمل كردند بودم، چون شنیدم كه سوره ی كهف را قرائت می كند شك كردم كه آیا واقعا صدای اباعبدالله را می شنوم!
پس سر مبارك به من گفت: ای پسر وكیده! آیا نمی دانی كه ما گروه ائمه زنده ایم و در نزد خدا روزی می خوریم!
با خود گفتم: سرش را می دزدم!
پس ندا داد: ای پسر وكیده! حق انجام این كار را نداری، ریختن خون من در نزد خداوند بزرگ تر از حركت دادن سر من است، آنان را واگذار، به زودی و در آن هنگامی كه غل و زنجیر به گردن كشیده شوند خواهند دانست!». [1] .
[1] دلائل الامامه، ص 188، شماره 13/108.